Jason van de Portlandse Beer

geboren 15-02-2006  overleden 15-03-2009

En toen werd het stil,
totaal verbijsterd het niet kunnen bevatten
Jason onze zot onze puber
is niet meer

WAAROM????????????????????


16-03-2009

Vanmorgen hebben we Jason samen naar het crematorium gebracht.
Samen uit de auto getild waar we hem de nacht van zaterdag op zondag in hadden gelegd.
Voor het eerst van zijn bestaan lag hij in een mand, zijn koppie half op de rand met een oog open, net zoals hij thuis altijd zijn kop op de drempel had half slapend maar toch alles in de gaten houden, want Jason wilde vooral niets missen.

Zijn leventje is maar kort geweest maar heeft gelukkig uit alleen maar vreugde en samen met Owen en ons op pad zijn bestaan.
We hadden hem alleen zo vreselijk graag zien oud worden.

We weten nog steeds niet wat de oorzaak is van zijn overlijden.
Vorige week zaterdag had hij wat slijm gespuugd en wilde alleen maar gras eten. Zondag nog niet eten en wat gal gespuugd.
Het zat mij niet lekker dus maandag toch naar de dierenarts.
Hij was niet de enige met klachten ze had er de week ervoor al veel meer gehad, er heerste een virus.
Pillen gekregen tegen braken en misselijkheid, alleen hij wou maar niet eten.
Van alles geprobeerd maar een likje en dan zijn koppie wegdraaien.
Donderdag opnieuw naar de dierenarts, weer alles nagekeken had toen voor het eerst koorts. Bloed afgenomen, eerste uitslagen niets verontrustends.
Kreeg een spuit tegen de koorts en volgende dag kwamen de andere uitslagen binnen.
Uit de uitslagen van vrijdag werd een verhoogde waarde van de witte bloedlichaampjes gezien dus ergens een ontsteking.
Jason kreeg een kuur en pijnstillers die ook ontstekingsremmend werken.
Hij heeft gelukkig geen moment pijn laten zien alleen een ziek hondje was het.
Vrijdag gestart met de kuur, en hij zou in de loop van het weekend moeten opknappen.
Hem steeds kleine beetjes gevoerd want hij moet natuurlijk weer op krachten komen.
Zaterdagnacht om kwart over 12 nog buiten wezen plassen, wilde zelfs een rondje over de parkeerplaats.
Nog wat brokjes fijngestampt van de baas gekregen.
En om kwart voor twee wilde we hem nog wat stukjes kip geven waar de knullen allebei gek op zijn, maar hij was dood. 
Lag samen met Owen net zo als altijd als ze sliepen tegen elkaar aan.

We staan voor een raadsel, een hond zo gezond zo snel weg het blijft onbegrijpelijk.